Goizeko zortzietan hiriko metroa jendez gainezka doa. Hala ere isiltasuna da nagusi. Soilik trenaren orroak hausten duen isiltasuna tunelaren iluntasunak irensten duenen. Bidaiari bakoitza bere pentsamenduetan murgildurik doa, lozorroan oraindik, isilik.
Nire alboko bibotedunak aho niminoa ireki du doministiku egiteko. Baina ez da ausartu isiltasun estraino hau puskatzen.
Begirada jaso eta ingurura begiratzen dut. Bakarrik goaz denok. Bakardadean bizi diren pertsonez betea dago hiria. Inork ez du aldamenean duena ezagutzen. Bakoitzak mundu bat sortzen du bere inguruan, hiri bat hiriaren barrunbeetan. Herrixka baten antza gehiago duen hiri bat.
Nire alboko bibotedunak aho niminoa ireki du doministiku egiteko. Baina ez da ausartu isiltasun estraino hau puskatzen.
Begirada jaso eta ingurura begiratzen dut. Bakarrik goaz denok. Bakardadean bizi diren pertsonez betea dago hiria. Inork ez du aldamenean duena ezagutzen. Bakoitzak mundu bat sortzen du bere inguruan, hiri bat hiriaren barrunbeetan. Herrixka baten antza gehiago duen hiri bat.
Sem comentários:
Enviar um comentário